เพียง(เศษ)รัก (มีEbookแล้วจ้า)

กลางวันทำหน้าที่เป็นเลขาตามต้อยเจ้านายหนุ่มไปทุกที่ กลางคืนทำหน้าที่นางบำเรอแสนชัง เจ้าหล่อนอยู่ในสถานะนี้มานานกว่าสองปี โดยที่ไม่มีใครล่วงรู้เลยแม้แต่คนเดียว

"ไปไหนมา!"

ภาคินตวาดถามขึ้น

"ป...ไปโรงพยาบาลมาค่ะ"

"ไปทำไม"

ภาคินเข้ามาบีบแขนเรียวเล็กแน่น

"รักก็ไปเยี่ยมแม่มาไงคะ"

"แล้วนี่มันอะไร!"

ถุงยาถูกเหวี่ยงมาตรงหน้าหล่อน มันคือถุงยาบำรุงครรภ์ที่หล่อนซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าเมื่อสองวันก่อน

"มันคืออะไรเพียงรัก บอกฉันมาสิ"

เพลิงโทสะยิ่งลุกโชนขึ้นเมื่อเพียงรักเอาแต่เงียบ

"ตอบมาสิเพียงรัก!"

ภาคินตวาดอีกรอบ

"ถ้าคุณคินไม่ต้องการ รักจะเอาออก"

เพียงรักตอบออกไปเสียงสั่น ลำพังแค่ตัวหล่อนเองยังเอาไม่รอด ไหนจะค่ารักษามารดา ไหนจะต้องส่งน้องเรียน ถ้ามีอีกหนึ่งชีวิตเพิ่มมาหล่อนคงไม่ไหว เพราะทุกวันนี้ก็เพิ่งเม็ดเงินของภาคินทั้งนั้น

สิ้นประโยคของเจ้าหล่อนภายในห้องก็กลับมานิ่งเงียบ บรรยาอึมครึมช่างน่าอึดอัดเสียจริง

"ปัง!"

เสียงปิดประตูดังขึ้นบ่งบอกได้ว่าภาคินนั้นออกไปแล้ว

ร่างบางทรุดนั่งลงบนโซฟาบุนวมอย่างหมดแรง มือเรียวบางค่อยๆยกมาลูบบริเวณหน้าท้องที่นูนออกมาเล็กน้อย ตอนนี้อายุครรภ์ของหล่อนก็ย่างเข้าสัปดาห์ที่สิบแล้ว น้ำตาหยดที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่หยดแหมะลงมา

"แม่ขอโทษ ที่ปกป้องหนูไม่ได้"

เจ้าหล่อนเอ่ยออกมาเบาๆ หวังว่าคำพูดหล่อนมันจะสื่อไปถึงลูกน้อยได้